Gisteren hebben wij onsop de website van het Elektronische Systeem voor Reistoestemming (ESTA) aangemeld. In vijf stappen ontvingen wij de aanvraagstatus en YES, we mogen de USA binnen.

Ik vind het wel een bureaucratisch gedoe, maar okay, je moet er wat voor over hebben om van een mooiere herfst dan die vandaag in ons land (regen, regen, regen) te genieten.

Ook als je er geen Indian summer meemaakt, is het noordoosten van de VS boeiend en afwisselend genoeg. Daarvan zijn wij overtuigd. Wat vertellen de reisboekjes niet allemaal? Vissersplaatsjes, ruige kusten, stranden, stadjes met een ingetogen, koloniale sfeer, en last but not least het donderend geweld van de Niagarawatervallen. Dat staat ons te wachten.

Bovendien willen wij op het schiereiland Cape Cod mooie zandstranden, dennenbossen, zandduinen en gemoedelijke plaatsjes tegenkomen. We willen het gebruiken als uitvalsbasis om met de camera in de aanslag op zoek te gaan naar de grote vinvissen of beloega's.

Over fauna gesproken, in Acadia National Park, een ruig, ongerept paradijs met uitgestrekte bossen, hopen wij met een beetje geluk een ontmoeting met bevers, wasberen, bosmarmotten, vossen of - liever niet/wel - zwarte beren te hebben.

Vanaf de hoogste berg aan de Noord-Amerikaanse Atlantische kust, de Mount Cadillac (466 m), willen we het grandioze uitzicht op het landschap met bossen, bergen, meren en eilanden ontdekken. Het kan ook zijn dat we vanuit de aan de noordoostkant gelegen vakantieplaats Bar Harbor een walvisobservatietocht gaan maken.

Omhet herfstloof in al zijn kleurenpracht te bewonderenschijnt het dichtbeboste noorden van New Hampshire het mekka voor elke natuurliefhebber te zijn.Bovendien leven in het White Mountain National Forest ook wilde dieren in overvloed, waaronder een grote populatie elanden. Die proef gaan we dus zeker op de som nemen, ook al zijn de reusachtige leden van de hertenfamilie erg schuw.

Ons schilderspalet ziet er qua verwachting aldus uit: vlammend rood van de esdoorn, goud van de berk, kastanjebruin van de Amerikaanse eik.

Om onze penselen schoon te spoelen zullen wij ons in waterdichte kleding hullen, zodat we aan de achterkant van het oorverdovende watergordijn dat Niagara heet kunnen komen. Dat geweld moet ons kunnen overtuigen waarom de indianen deze bulderende cascade als heilige plaats vereerden. Eenmaal overtuigd - en waarom zou dat niet - houden ook wij dit prachtige wereldwonder in ere.