Om mijn 66-ste verjaardag (!) te vieren, gaan Erna en ik een weekendje naar Edinburgh. Het wordt ons debuut naar/in Schotland, maar via via hebben wij al vernomen datde 'Auld Reekie' - een van de bijnamen voor de Schotse hoofdstad - een zeer mooie stad moet zijn.

Natuurlijk doen wij altijd een poging om ons zo goed mogelijk op zo'n trip(je)voor te bereiden. In dit geval hebben wehet ANWB-gidsje 'Edinburgh,Glasgow en Highlands' aangeschaft om de weg een beetje uit te stippelen.Dat een weekendverblijf in het centrum van Edinburghaan de te korte kant zal zijn, beseffen wij overduidelijk. Er is enorm veel te zien en te doen, dus zullenwij keuzes moeten maken. Één ding is zeker.Er(na) zal beslist een museum aangedaan worden. Uiteraard zal het weer bij andere bestemmingenook een belangrijke rol spelen. Peter zal beslist een 'heavy' naar binnen slurpen en misschien ook wel een 'dram'. Erna zal het vast bij een 'Irn Bru' willen laten (*uitleg van deze inheemse drankorgeltermen volgt na afloop van het concert). Dat het ons uit Ierland bekende 'Slainte!' in deze vochtvoorziening een rol gaat spelen, weet ik nu al zeker, ook al spreken de Schotten dit begrip anders uit dan hun Ierse pubcollega's.

Onze lieve Uitgeester vrienden Marijke en Cees - eveneens enorme reislustigen die al her en derhun sporen met hun aanwezigheid hebben verdiend- deden ons voorafgaand aanonze trip een zeerhandzaam gidsje toekomen: 'Edinburgh, insideout'.Dit fraaie 64 pagina's tellende stadsgidsjemet veel foto's en tips bevatbovendien een popout map (uitvouwbare plattegrond) en een pen (met kompas en zaklicht ineen) om notities te maken. Ook ditkienepresentje verhoogt onze reisvoorpret ten zeerste.

Geesten en spoken

In de Middeleeuwen was Edinburgh niet bepaald een prettige plaats om te wonen. De hygiënische omstandigheden waren slecht en de pest, religieuze onverdraagzaamheid, heksenjachten en executies waren aan de orde van de dag. Om terug te keren naar dit donkere verleden, kun je een rondleiding maken door de donkere kronkelsteegjes, hofjes en ondergrondse kelders van de Old Town, waarbij de gids je op spookverhalen trakteert.

Don't swim in Nor' Loch

Zo mooi als de Princes Street Gardens tegenwoordig zijn, zo groezelig is het verleden. Miljoenen jaren geleden werd door gletsjers een kuil uitgeslepen, die vol water liep en het Nor' Loch (Meer van het noorden) vormde. Boven het meer verrees de Old Town die onbelemmerd haar afval en rioolwater in het meer dumpte. Ook dode dieren en geëxecuteerde criminelen werden in die soep gegooid. Niettemin was het meer de belangrijkste bron voor drinkwater van de stad tot het rond 1760 werd drooggelegd en de tuinen werden aangelegd.

Vanuit de voorbereiding probeer ik al lezende vaak/altijd de 'Sir Peter Samuel' uit te hangen - Sir Walter Scotts niveaublijft helaas onbereikbaar - door alvast wat pennenvruchten af te werpen. In dit geval wil ik jullie, als je tenminste belangstelling hebt, wijzen op het gegeven datin het vooruit alenige reisinformatie op mijn andere blog - www.petersamuel.blogspot.com - staat vermeld. En -geluksvogel die ik ben -ik heb van genoemde Marijke uit Uitgeest toestemming ontvangen om enkele van haar foto's in dit verband te plaatsen. Zo gezegd, zo al gedaan. Lezen dus.

Al wij straks - mid February - ontheplace-to-bezijn,wordt nog meer lees- en vooralkijkwerk vertoond. Of mij die plaatsingter plaatse al zal lukken, waag ik te betwijfelen. We hebben immers zeer veel te doen. In ieder geval zullen jullie onze Schotse en scheve avonturen van binnenkort binnenkort ook weer op de voet kunnen volgen. En je weet: wil je alleen foto's volgen op die andere blog (die '65+ en nog steeds jong' als 66-er, ha ha), even met de muisknop op één van de foto's klikken en ... je hebt een hele diaserie voor ogen. Veel plezier alvast!