Deventer koekje van eigen deeg
Laatst was er een item op tv over \'ouderen en verliefd worden\'. Het schijnt niet uit te maken, de leeftijd. Vlinders fladderen elk jaar langs. Ik herinner mij mijn \'schoonoma\' -Erna\'s moeders moeder -,in de tachtig, scharrelend met Willem, ook zo\'n ijzersterke tachtiger. Geweldig! Toch? ...
Vorige week donderdag tripte ik naar koekstad Deventer. Velerlei reminiscenties in en door mijn hoofd. Glorieuze herinneringen aan jongensjaren, avontuurtjes, en meer veroveringen. Ik had alle tijd, daar zorgt NS wel voor. En sinds kort een googelaar van een halve eeuw geleden, die mij wakker schuddeom op Facebook rond te neuzelen. Ik vond dat niks, vind dat niks, maar vond er welde een en ander. Ook van een halve eeuw geleden. How time flies ...
Age 67 en in je uppie naar een Hanzestad. Kan dat? Mag dat? Deventer herbergt \'Chez Antoinette\'. Tja,metdie naam maak je bij mij watlos. (k)Ouwe dag of geen (k)ouwe dag, nog altijd redelijk gezond van lijf en leden, warm van binnen ...
Het was inderdaadkoud. Het was ongezellig.Ik maakte weinig foto\'s, want (k)ouwe tengels.Ik doe het nog eens over, een bezoek aan Deventer aan de IJssel aan de Hanzeroute. Samen met Erna, da\'s veel gezelliger, zeker weten. Bovendien hoef ik dan geen afleiding te zoeken ...
De herinnering blijft. Antoinette, H&M, HEMA. Huh? Nou ja, wil je meer weten, lees over dat pilsje metwarme kroket in hetkoude Deventer op www.petersamuel.blogspot.com
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}