Het is al weer een tijdje geleden dat Dame Erna en ik \'down under\' gingen. Een flink deel van Australië en niet te vergeten het Noorder- én Zuiderland - tezamen Nieuw Zeeland vormend - mochten ons een keertje of vier, vijf ontvangen. Wij sloten deze indrukwekkende landen c.q. dit imposante continent op het zuidelijk halfrond voorgoed in onze armen. Kijk dus niet gek op als wij ons er nog een keer tegenvoetend bevinden. Een reden zou kunnen zijn om onze goede vriendin Anne en haar (klein)kinderen nogmaals in Perth te ontmoeten. We zouden ook weer een ontmoeting met de Nederlandse kok Folko Kooper in Hobart willen arrangeren. Zien of hij nog steeds zijn \'verandering\' naar het vak van beeldhouwer op kunstzinnige wijze ten uitvoering brengt.

Als ik Hobart noem, zie ik de hoofdstad van Tasmanië weer voor me. Vanuit Melbourne duik je naar het zuiden en zit je in een wip op een eiland, waar het heerlijk en vooral relaxed toeven is. Met name voor 50-/55-/65-plussers, maar eigenlijk bedoel ik mensen die van rust en natuur houden, is het een fantastische bestemming. Laat de zaterdagse drukte van de Salamanca-market in Hobart achter je (die overigens best wel gemoedelijk gezellig is, hoor) en trek Tasmanië op je gemak in de rondte. Die grandioze reiservaring vergeet je van je lang zal ze leven niet meer!

Op verzoek van en in overleg met de webmaster van \'Islandpassions\' heb ik met terugwerkende energie gepoogd enige herinneringen aan onze trip op mijn keyboard naar boven te halen. De beelden op mijn netvlies stammen nog uit het niet-digitale tijdperk, zeg maar dat zij van een decennium geleden zijn. Ook onze foto\'s zitten vastgeroest in een plakalbum in een verhuisdoos ergens op zolder.

Tijden veranderen, mensen worden een dagje, een jaartje en nog een jaartje ouder, geheugens slijten, die van de korte of die van de lange termijn, maar mooie impressies blijven als iris-copie in mijn bloghoofd voortbestaan.

Wie nog even tijd over en geen genoeg van mijn blogmanie heeft, mag zich wenden tot www.islandpassions.nl/eilanden/, waarmee je een idee krijgt van dit \'eiland beneden onder\',  zonder het risico te lopen een duvelse duivel tegen te komen.

Met dank aan de Nederlander Abel T. die dit land ontdekte en aan Nederlands beste webmaster Cor K. die mijn verhaal op zijn portal/site plaatste.

Het was en is mij een genoeglijke ervaring.